شانه عمدتاً توسط عضلات تثبیت می شود. درمان عملکردی باید در صورت امکان به بی حرکتی کامل ترجیح داده شود.
شانه به دلیل ساختار منحصر به فردش بسیار متحرک است، اما در عین حال مستعد آسیب است. در اینجا می توانید متوجه شوید که چه آسیب هایی را می توانید با آتل شانه درمان کنید. همچنین شما را با بهترین بانداژها و نوآوری ها آشنا می کنیم.
مفصل شانه توسط سر استخوان بازو و انتهای پهن شده تیغه شانه تشکیل می شود.
آتل شانه یک باند درمانی برای مشکلات سرشانه است.
حفره مفصلی (cavitas glenoidalis) که توسط کتف تشکیل شده است کاملاً صاف است و به سر استخوان بازو بیشتر از یک نگهدارنده ایمن و پایدار یک سطح تماس را ارائه می دهد.
کپسول مفصلی نیز پهن و شل است، به طوری که به سختی عملکرد تثبیت کننده دارد. هر دو شرط لازم برای دامنه وسیع حرکت هستند.
مفصل فقط از روتاتور کاف پشتیبانی و پایداری واقعی دریافت می کند. این گروه عضلانی شانه را مانند یک کلاه در بر می گیرد.
زمین خوردن شایع ترین علت آسیب دیدگی شانه است. با آتل شانه میتوان آن را درمان کرد ضربه می تواند باعث دررفتگی مفصل یا آسیب به ماهیچه ها شود. گیرافتادگی، یک سندرم گلوگاه، نیز یکی از دلایل شایع درد شانه است.
افتادن روی بازو یا شانه می تواند باعث دررفتگی مفصل شانه شود. پزشک معمولاً می‌تواند با تکان دادن مچ آن را در جای خود قرار دهد. با این حال، درمان به همین جا ختم نمی شود.
عضلات، تاندون ها و رباط های بیش از حد کشیده شده اکنون باید برای چند هفته با آتل شانه بی حرکت شوند تا بتوانند به طور کامل بهبود یابند.
برای جلوگیری از آسیب دائمی، فیزیوتراپی باید در اسرع وقت شروع شود. این امر ماهیچه ها را تقویت می کند و از دررفتگی مجدد جلوگیری می کند.
شانه برآوردً توسط تثبیت می شود. درمان عملکردی باید در صورت امکان به بی حرکتی کامل داده شود.
