ما این مقاله درباره ساعت 2.0، ساعت‌های هوشمند و تکاملی که دارند صحبت می‌کنند.
در حال حاضر، برندهای بیشتری به روند ساعت‌های هوشمند می‌پیوندند مثل ساعت unique sc .
به طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر و ظریف‌تر می‌شوند، با صفحه‌نمایش‌های لمسی خود که قادر به ثبت مراحل، مسافت طی شده یا کالری سوزانده شده.
با کره‌های قابل تنظیم مانند ساعت هوشمند Michael Kors، با لیست انتظار در کمتر از یک ماه برای فروش. ساعت‌های هوشمندی از برندهای دیگر وجود دارند که به آنها ساعت‌های هیبریدی گفته می‌شود.
هنگام دریافت تماس لرزش می‌کنند، ایمیل‌ها و پیام‌های متنی را به شما اطلاع می‌دهند، اما بیشتر شبیه ساعت‌های کلاسیک هستند.
اما آنها همیشه اینگونه نبوده‌اند، قبل از اینکه ساعت‌ها فقط برای زمان دادن به کار می‌رفتند.
تا قبل از جنگ جهانی اول (1914-1918) این ساعت‌ها فقط توسط زنان استفاده می‌شد، مردان ترجیح می‌دادند ساعت‌های جیبی آویزان شده از زنجیر ظریف به سبک سنتی بپوشند.
زیرا اعتقاد بر این بود که ساعت‌های مچی شبیه به یک جواهر زنانه هستند. استفاده از این ساعت ها در بین خلبانان هواپیما به دلیل کاهش ابزار دقیق در هواپیما گسترش یافت. با تشکر از آنها آنها می توانند دوره ها، مسافت ها و ساعات سوخت را محاسبه کنند.
همچنین در طول جنگ استفاده از آن در بین مردان در سنگرها رایج شد. بالاخره در جامعه مدنی تحمیل شد و بعد از جنگ به یک معیار تبدیل شد.
در سال 1923 اولین ساعت مچی اتوماتیک (ساعت مچی با آونگ اینرسی) توسط جان هاروود اختراع شد، بعداً رولکس ساعتی اتوماتیک با روتور سیم پیچی یک طرفه ساخت و آن را به ثبت رساند.
دهه‌های 1950 و 1960 سال‌های طلایی ساعت‌های مچی مکانیکی بودند، حرکت خودکار همچنان در حال توسعه است و طراحی فوق‌العاده‌تر و دقیق‌تر می‌شود.
در سال 1967، اولین ساعت مچی الکترونیکی با یک قطعه کوچک کوارتز به عنوان یک عنصر تنظیم کننده در سوئیس ارائه شد. در سال‌های متوالی، ساعت‌های الکترونیکی به طور فزاینده‌ای مشهور شده‌اند و جایگاه خود را بر ساعت‌سازی مکانیکی به دست آورده‌اند.
در سال 1970 پیتر پتروف اولین نمونه اولیه ساعت مچی دیجیتال با نشانگر LED را توسعه داد که توسط شرکت ساعت همیلتون و الکترو دیتا تکمیل شد.
با توجه به مصرف برق مورد نیاز، تنها چند ثانیه پس از فشار دادن یک دکمه می توان با آن مشورت کرد. در سال 1973 اولین ساعت مچی دیجیتال با صفحه LCD عرضه شد.
