عشق ما به شکلات و سس کاکائو به بیش از 3000 سال قبل باز می گردد و آثاری از کاکائو در 1500 سال قبل از میلاد مسیح ظاهر شد.
در گلدان های اولمک های مکزیک. با این حال، در بیشتر تاریخ اولیه آن، آن را به عنوان نوشیدنی ساخته شده از تخمیر، برشته، و لوبیا مصرف می کردند.
این نوشیدنی با مواد شیرین و شیری که امروزه هات چاکلت می نامیم بسیار متفاوت بود: به ندرت شیرین می شد و احتمالاً بسیار تلخ بود.
با این حال، غلافهای تقریباً به اندازه فوتبال که روی لوبیاها قرار داشتند از احترام بالایی برخوردار بودند. آزتک ها حتی کاکائو را به عنوان ارز مبادله می کردند.
با این حال، شکلات در خارج از کشور محبوب نشد، تا زمانی که اروپاییها در پایان قرن پانزدهم وارد قاره آمریکا شدند.
در دهه 1700، لوبیاهای آسیاب شده مشتاقانه در سراسر اروپا و مستعمرات آمریکا به عنوان یک نوشیدنی شیرین و گرم مصرف می شد که به طور مبهم یادآور کاکائو داغ امروزی بود.
استاد تغذیه و رژیم غذایی در دانشگاه بال استیت که در مورد تاریخچه دارویی شکلات تحقیق می کند، می گوید در آن زمان، شکلات به دلیل خواص دارویی آن تبلیغ می شد و به عنوان درمان برای طیف وسیعی از بیماری ها تجویز می شد.
اغلب برای افرادی که از بیماریهای هدر رفته رنج میبردند تجویز میشد: کالری اضافی به افزایش وزن کمک میکرد و ترکیبات کافئین مانند به بهبودی بیماران کمک میکرد. او توضیح می دهد: “این بیماری واقعی را درمان نکرد، اما علائم را درمان کرد.”
با این حال، برای داروسازان، این تنها مزایای سلامتی فرضی نبود، بلکه طعم غنی و مخملی بود که چنین جذابیتی داشت.
دایان وندت، سرپرست بخش پزشکی و علم در موزه ملی تاریخ آمریکا اسمیتسونیان، میگوید: «یک چیز در مورد داروها، حتی بازگشت به گذشته، این است که آنها واقعاً تلخ هستند.