یونانیان و روم باستان با فرش آشنا بودند، اگرچه علاقه ای به فرش نداشتند زیرا برهنگی سنگ مرمر، ظرافت و زیبایی سنگ را به عنوان عنصر تزئینی کف و دیوار ترجیح می دادند.
فرش 12 متری 500 شانه یک انتخاب عالی برای شیک شدن منزلتان است.
در قرون وسطی اسپانیا اولین کشور اروپایی بود که فرش ایرانی وارد کرد. در ابتدا، استفاده از آن محدود به محراب ها و اتاق های خصوصی خاندان پادشاه و افراد دارای رتبه و ثروت بود.
در اسپانیای مسلمان در قرن نهم، مساجد با نمونه های غنی از مصر و سوریه فرش شده بودند. در بسیاری از این قالی ها از موی شتر و موی بز به عنوان تار استفاده می شد. تزیینات او محدود به اشکال هندسی و نقوش گیاهی بود.
کلمه فرش ریشه عربی دارد; در این رابطه، سباستین دو کوواروبیاس در گنجینه زبان کاستیلی (1611) می نویسد: «آلومبرا همان فرش است (…) ارزش آلهومبرا به اندازه «قرمز» است.
زیرا خجالت آور نیست که در آن بافته شود. رنگ‌های زیاد، در میان همه آن‌هایی که قرمز روستایی‌تر است».
هنگامی که النور کاستیلی در سال 1254 با ادوارد اول انگلستان ازدواج کرد، ملکه اسپانیایی فرش‌هایی را که در اسپانیا بافته شده بود به دربار انگلیس آورد: به نظر می‌رسد که این فرش‌ها اولین قطعات ارزشمندی بودند که به آن جزایر رسیدند.
آنها فرش های شرقی بودند، زیرا اولین فرش هایی با گره اسپانیایی به قرن پانزدهم برمی گردد و در شهر آلکاراز آلکاراز ساخته شده اند. آنها به قیمتی رسیدند که بسیاری از بازرگانان والنسیا و جنوا با خرید فرش با تورم پول مبارزه کردند.
در قرن شانزدهم، فرش گره فلاندری در اروپا شروع به تولید کرد و در حدود سال 1620 پیر دوپون فرانسوی، صنعت فرش خود را در پاریس در یک کارخانه صابون سازی قدیمی آغاز کرد که در آن ملیله های معروف Savannerie نیز نور روز را می دیدند.
همه کشورها از صنعت فرش خود محافظت کردند و در حدود سال 1701 ویلیام سوم انگلستان، منشورها و امتیازاتی را به تولیدکنندگان این کالای لوکس و همچنین روکش‌های ویلتون اعطا کرد.
یک قرن بعد، در سال 1801، جوزف ام. ژاکارد ماشین بافندگی را کامل کرد و تولید فرش را چنان افزایش داد که قیمت ها به شدت کاهش یافت.
