در بدو ورود، به شرکت کنندگان دستور داده شد که بیانیه زبان ساده را به دقت بخوانند و فرم رضایت نامه را امضا کنند. در هر جلسه یک ساعته ده شرکت کننده شرکت کردند. نمونه‌های برنج صدری در فنجان‌های پلاستیکی شفاف 30 میلی‌لیتری که با کدهای منحصر به فرد سه رقمی برچسب‌گذاری شده بودند، به شرکت‌کنندگان ارائه شد.
هر فنجان حاوی 10 گرم برنج بود و به شرکت کنندگان دستور داده شد حداقل یک قاشق چای خوری برنج مصرف کنند. نمونه‌های برنج به‌طور تصادفی یک‌بار مستقیماً از پلوپز در دمای 3 ± 55 درجه سانتی‌گراد ارائه شد. به شرکت کنندگان دستور داده شد که دهان خود را با آب تصفیه شده به مدت پنج ثانیه بشویند و بین چشیدن نمونه های مختلف برنج از کراکر استفاده کنند.
آزمون شامل دو بخش بود (یعنی قبل از چشیدن، بعد از چشیدن). در بخش اول، شرکت‌کنندگان این دستورالعمل را دریافت کردند: «نمونه‌های برنج را نخورید، فقط نگاه کنید، احساس کنید (مثلاً برنج را بین انگشتان خود نگه دارید) و برنج را بو کنید».
در مرحله بعد، از شرکت کنندگان خواسته شد تا علاقه کلی و علاقه خود به عطر و رنگ را در مقیاس لذت 9 درجه ای، و کرکی، چسبندگی، سختی و شدت عطر را در مقیاس Just About Right ارزیابی کنند.
در بخش دوم، به شرکت‌کنندگان دستور داده شد که نمونه‌های برنج را (تک تک) بچشند و در مقیاس‌های لذت‌بخش 9 درجه‌ای، میل کلی و بافت هر نمونه برنج را ارزیابی کنند. علاوه بر این، شدت طعم، کرکی، سختی و جویدن را در مقیاس‌های Just About Right ارزیابی کردند.
پس از چشیدن هر نمونه یک دقیقه استراحت وجود داشت تا از خستگی مزه شرکت کنندگان جلوگیری شود.
داده ها با استفاده از کنسرسیوم آکادمیک نرم افزار Compusense (Compusense, Inc., Guelph, ON, Canada) بر روی رایانه ها جمع آوری شد. کوپن های هدیه (50 AUD) به هر شرکت کننده در تکمیل تست مصرف کننده برنج ارائه شد.
