ژامبون مرغ گوشتیران پخته شده به معنای ژامبونی است که با پخت در آب نمک (با یا بدون ادویه) یا با تزریق آب نمک به بافت ماهیچه ای یا به طور بسیار کلاسیک با تزریق رگ (توزیع آب نمک روی رگه های دست نخورده چوب طبل) تصفیه می شود.
نوع دوم برای ژامبون پاشنه دار کلاسیک (سبک وینی) انتخاب شده است. این نوع کامل از چوب طبل یا قطعات چوب طبل برداشته شده، در قالب های پخت و پز (ژامبون شکل گرفته) قرار داده شده یا داخل توری کشیده شده و نورد می شوند.
احتمالاً برای مدت کوتاهی یا کمی شدیدتر دود می شوند و در آب می پزند (یا بخارپز می شوند).
بسته به طعم دلخواه می توان طعم های مختلفی را به آب پخت اضافه کرد. ترکیب های مورد علاقه به عنوان مثال ب. انجیر خشک و برگ بو، سیر و رزماری (و/یا مریم گلی).
در کشورهای آنگلوساکسون، ژامبون پخته شده نیز با ملاس یا شربت پردازش می شود. گاهی اوقات ژامبون پخته شده را پس از پختن به طور خلاصه در فر می‌پوشانند یا در خمیر نان می‌پزند، که یک غذای سنتی عید پاک در اتریش است.
علاوه بر انواع خالص، که در آنها ژامبون قبل یا بعد از جوشاندن پخته شده و به آرامی دود می شود، انواعی با مارچوبه، سیر، ترب کوهی، گیاهان، عسل یا بسیاری از طعم های دیگر وجود دارد.
دستورالعمل ها اکثر ژامبون های پخته شده را فقط می توان در یخچال نگهداری کرد و برای مصرف فوری در نظر گرفته شده اند.
در خود Veneto، این ژامبون عالی بیشتر با نام تجاری خود “Berico Euganeo” شناخته می شود زیرا به این ترتیب دارای مهر تایید DOP نیز می باشد.
فرض بر این است که این یک ژامبون اولیه واقعی است که می‌توانست 6000 سال پیش به شکلی مشابه تولید شود. برای او از طبل های کوچکتر 8 تا 11 کیلوگرمی استفاده می شود که از خوک هایی می آید که وزن کشتار آنها بیش از 150 کیلوگرم نیست.
بنابراین، او بسیار لاغرتر از بستگان خود، سن دانیل و پارما است.
